Ang buhay talagang parang gulong.. may saya at may lungkot.. Ang buhay na inaalagaan natin , nagiging mapait pag ito nalaman o may nakabasana mga taong hindi mo naman inaasahan na makakaalam ng problema na meron tayo sa loob ng bahay.. Sa ngayon napakapait ng alaala na naranasan ko.. isa akung cristal na pumapanggap ng lahat na magagandang katauhan para sa magandang paninggin ng aking pamilya.. At sa hindi ko inaasahan ang pamilya na inaasahan ko na laging merong paninggin na maganda sa akin , nakapag tanong sa nabasa sa isang wall na hindi magandang salita.. Ngayon para akung isang Kandila na natunaw sa aking narinig at pag tanong ng mga bagay na nabasa nila... Mga kaibigan sana lang kung ano man ang pangit na meron ako sa paninggin ninyo, pwde bang ibigay nyo na lang sa akin na ako na lang ang pag sabihan ninyo.. Dahil ang mga nakakabasa o nakakakita ay hindi ito laruan na pwding susian para maibalik mo ang tiwala..Lahat tayo may sekrito , pag ingatan natin kung alam natin ito...